Palawan

Isa ka'ng monumento sa aking paningin.
Monumento ng katatagan na sa puso ko ay lumalambing.
Ano pa nga baga at malayo ka sa akin.
Ngunit babalik-balikan upang muli kang makapiling.

Sa iyong mamamayan na walang halos pintas.
Mababait, magagalang at may sipag na gilas.
Ano ang meron ka upang sa madla ay maipamalas?
Ang maging modelo at parisan sa pag-unlad.

Damang-dama ko ang iyong pagkalinga.
Ang pagmamahal mo at pakikipag-kapwa.
Ang kababaang-loob ay sadyang kahanga-hanga.
Karapat-dapat kang mahalin dahil ikaw ay pinagpala.

Panalangin ko ay huwag kang magbabago.
Huwag kang magsasawa'ng magmahal sa iyong kapwa-tao.
Huwag kang magsasawa'ng pagandahin ang kinalalagyan mo.
Dahil ikaw ay huwaran at tunay na monumento.

Tula mula Paete

Aba! Ano? Baling-bali ka?, kung saan-saan ka nagpupupunta., matagal-tagal na rin na di tayo nagkikita, kelan ka uuwi? O uuwi ka pa ba?. Ngano ma't di mawalay ala-ala sa Bangkusay, ang pag-inom sa Maytoong?, na kagana-ganang tunay.
Sa Ibaba..., may wawa, kung saan tayo ay namamangka, ke me huli o wala, punta na lang sa talipapa.
Marami raw magaganda don sa Ilaya? E ayaw patalo ng Quinale at Ermita, baka sa Bagumbayan merong bisita?, Mamimili ng ukit at kakain ke Benga.
Bae.., binay-an.., pasingaw at minukmuk, puto at lugaw, palutang na ayos!!. Baling-bali laang., wala ako?, ni kalikot . Gusto kong kumain kahit bibingkang itlog..
Tuk tak tak tak tunog ng umaga, palo sa pang-ukit , sa kahoy, humahalina. Hudyad ng araw saliw ng kinikita, ang mag-ukit, tunay na kasinta-sinta. Mabuhay ka! San ka man mapunta?. Kaibigan, kadugo, kapayti-payti kang talaga.

Kakambal 2

sari-sari kung sa ubod bali ay hati-hati,pero sa paete, ginagamit ito sa pag-uugali, pero in general e, syempre tindahan,. bakit sari-sari? eh... marami kasing pagpipilian, tapos andyan lang sa kanto, minsan ikinukumpara ko ito sa mga taong nakikilala ko, kaya kung gagawan ko ng photo album eh...sari-sari ang kalalabasan.. kita mo yong unang piktyur na beybi, kyut no? parang di lalaking gago, ma kakambal yang babae, sa next ko na lang ipost yong pic nya, ako muna para me entrada la apritada, mamaya na yong menudo. yang beybi daw na yan e hiramin ng kalapit-bahay, gustong- gusto naman sa amin kasi libre alaga, kaya naman heto lumaking gala, layas ng layas, sabi nga ng nanay ko eh., may taling sa paa, nunal ika nga, para daw laging sinisilihan ang kuyukot kaya palaging wala sa bahay, naalala ko nung grade 1 pa ako, sabado, maghapon na ngang wala sa bahay ay gabi pa ng umuwi, sa galit ng ama ko e sinugod ako, syempre bata, wala akong naisip non kundi ang tumakbo, inikot namin yong buong baranggay,sa bahay ng mga lola ako tumuloy, save! at don pa ako matutulog kasi puro putik ang damit galing sa galaan at palayan, baling-bali ano? kauulit na bata.
pag tanghali syempre may siesta iluminada, pinapatulog ang mga bata, ako tumatakas, sa bubong ako dumadaan, kasi pupunta kami sa talon,waterfalls in short,. pag bata pa, mahilig kang patulugin, kaya nang lumaki naman, palaging nasasabon ng magulang, kasi tulog ng tulog...

sari-sari ano....
sa muli...

Kakambal

heto na si ganda, heto yong sinasabi ko na kakambal ko, palagi ko yang kasama, mas maulit kesa akin, madrama rin yan, pero sya rin yong nag-uulok sa akin kung ano ang gagawin..kyut din ano..
noon kasi kahit paluin ako ng paluin ni ama dahil sa kalalayas, eh nagsawa na rin, di na raw epektib, kaya naman nakaisip sya ng paraan para hindi ako makalabas ng bahay... may isang araw kasi na asar na asar na sya sa akin, umuwi ako na tapos na silang mananghalian, andon pa naman lahat ng kapatid ko kasi sabado, ang sarap maglayas kasi walang pasok, grade 3 na ako non,. pagdating ko, tinutuya na ako ng mga kapatid ng,,... hala.. lagot ka sa ama, sabay sigaw ng----- ama!! andyan na si obet., paakyatin mo dito sa bahay, tugon ni ama, andon din ang ina sa bahay[isa ring ibig sabihin ng bahay sa payti eh.. sa itaas].. pag-akyat ko, syempre, palungkot epek para kunyari nagsisisi sa ginawa, na tipong di na uulitin, sabay iyak ng konti, sa taas nadatnan ko ang ina may hawak na damit na nilipasan ng kapatid kong babae, kulay blu pa nga ang kulay, ang ama nakatayo lang, himala at hindi nagalit, sabi lang nya na magbihis ako at kadudugal ko na, paghubad ko ng damit ay isinuot na ng ina yung pinagliitang damit nong kapatid kong babae,, sabay tanong ko ng bakit? sagot agad ang ama na, na para di ka makalayas, yan ang parusa sa yo,.. iniharap ako ng ina ko sa salamin.. laking gulat ko nang makita ko yong sarili ko, sabay iyak ng kalalakas, mas malakas pa nong pinapalo ako saka mas tunay na yong iyak.. hhhuwaaaaahhhh 2X....3X....hanggang di mapigilan ang hikbi,, pagkabihis, pinababa na ako sa bahay para kumain,, pagbaba ko galing sa taas......,
wwwwaaaaa!!! hahahaha..hahaha... ang walang humpay na tawanan ng aking mga kapatid, habang ako naman eh walang tigil sa kakaiyak na halos pumantog na ang uhog sa kahihikbi.. buti na lang paborito ko ang ulam,, ginataang hipon na malapit ng magtutong ang gata,, kasasarap laang. dahil sa sarap napatigil ako ng iyak pero tuloy pa rin ang hikbi,, sabi nga ng ina ko, pwedeng-pwede raw akong ipakasal sa hipon... pagkatapos kong kumain, meron ng naghahanap sa akin na mga kaeskwela para lumayas uli, don na! don na ako tumanggi para wag maglayas,, takbo agad ako sa taas para di nila makita, e kaso yong ibang kapatid ko makulit din, pinaakyat pa.. kaya yun wala na akong nagawa kundi magpakita,.. ang sumunod? bunghalit din na tawanan... sapol non, di na ako madalas maglayas, pirmi na palagi sa bahay.... sabi nga ng ama epektib....

sa muli...