TULOY PO KAYO

Maligayang bati sa iyong pagbisita. Harinawari ay masiyahan ka sa mga salitang iyong mababasa at litratong iyong makikita. Ngunit maaari rin na malungkot ka at magdalamhati, magalit o matawa, mainis o masuka, o gumulong sa katatawa. Natural lang yon, tao lang, tuloy ang basa.

Paunang Salita

Ang bawat letra, salita, pangalan, lugar at sari-saring pa-ek-ek na kabaduyan at matitinong kahulugan ay kathang-isip lamang at hindi ito ginawa para maka-sakit ng tao. Wala ding nasaktan na mga hayop at insekto habang ginagawa ang "blog" na ito. Pakisuyo lang po..."Mag-alis ng muta, bago bumangon. At huwag mahiga buong maghapon."

Pero, paminsan-minsan ay may mga "blog" din na hinango sa totoong buhay, totoong kapighatian, totoong kaligayahan, totoong kabiguan at totoong tagumpay. Paunawa lang po..."Bawal mangulangot sa jeep."

Huwebes, Oktubre 1, 2009

"Oktubre"



Napakamaalinsangan ng paligid. Lumabas ang buwan mula sa langit. Mainit ang hangin na umiihip. Na para ka lamang kinukuhit...

Waring may humihigop sa kung saang dako. Walang mga bituin na nakapako. Tahimik ang kawayan at malalagong puno. Nasaan ka hangin na nagbibigay suyo...

Ito ang hitsura kung titingala ka. Dito sa lugar na walang balisa. Malamlam na liwanag ang aking nakikita. At mga paniking paikot-ikot sa puno ng mangga...

Mag-aalas onse na sa unang gabi ng Oktubre. Walang ulan walang ambon sa sakuna ay libre. Mga bata'y naglalaro kahit na gabing-gabi. Malayang nagtatakbuhan, tuwa'y banaag sa kanilang pisngi...

Hindi nila alintana na sa kabilang-dako ay umuulan. Nandoon din ang malakas na habagat at amihan. Walang nakakaalam kung ano ang kahihinatnan. Kung ano man yaong idudulot nitong kapalaran...


～

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento

Mag-subscribe sa: I-post ang Mga Komento (Atom)