Murahin mo man ako, hindi ako magagalit. Sampalin mo man ako o tadyakan sa dib-dib. Pitikin man sa ilong o tahiin ang bibig. Hindi mo makukuha, paniniwala't pananalig...
At hinding-hindi kita kaylanman lalabanan. Respeto ko sa iyo ay sagad at aking iginagalang. Alam ko'ng hangad mo rin ang kabutihan at kapayapaan. Pwede naman natin ito'ng malumanay na pag-usapan...
Marami tayo'ng bagay na hindi magka-pareha. Marami ring gusto na kakaiba sa isa't isa. Ngunit hindi ito dahilan para maglabanan tayong dalawa. Bagkus pairalin natin na ang buhay ay mahalaga...
Paikot-ikot lang ang mundo. Dati akong lamok, dati ring aso. Dati ring langaw, dati ring lobo. Dati ring unggoy at ngayo'y naging tao...
Nakakasulat na at nakakabasa. Hindi tulad ng dati sa tae ay nakasampa. Hindi tulad ng dati umaalulong ng maka-tindig tenga. Hindi rin tulad ng dati na palipat-lipa sa sanga...
Buo na ang puso, buo na ang isip. Babalik pa ba ako, para maging ipis? Nakasalalay ang buhay ko sa bawat aking ninanais. Sa bawat pagkilos ko ay may karma'ng bumabalik...
Magtulong na lang tayo na pahabain ang buhay. Armas na pang-digmaan atin munang ipalagay. Munting mga bata'y kailangan ng gabay. Maging ang kalikasan ay nangangailangan ng aalalay...
Tama na siguro ang laban, tama na siguro ang away. Pataasin naman natin itong antas ng buhay. Sa dignidad naman tayo kumilos at magsabay. At sabay nating lakbayin ang buhay na matagumpay...
¤
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento