TULOY PO KAYO

Maligayang bati sa iyong pagbisita. Harinawari ay masiyahan ka sa mga salitang iyong mababasa at litratong iyong makikita. Ngunit maaari rin na malungkot ka at magdalamhati, magalit o matawa, mainis o masuka, o gumulong sa katatawa. Natural lang yon, tao lang, tuloy ang basa.

Paunang Salita

Ang bawat letra, salita, pangalan, lugar at sari-saring pa-ek-ek na kabaduyan at matitinong kahulugan ay kathang-isip lamang at hindi ito ginawa para maka-sakit ng tao. Wala ding nasaktan na mga hayop at insekto habang ginagawa ang "blog" na ito. Pakisuyo lang po..."Mag-alis ng muta, bago bumangon. At huwag mahiga buong maghapon."

Pero, paminsan-minsan ay may mga "blog" din na hinango sa totoong buhay, totoong kapighatian, totoong kaligayahan, totoong kabiguan at totoong tagumpay. Paunawa lang po..."Bawal mangulangot sa jeep."

Huwebes, Agosto 27, 2009

~"ang iyakin"~




≈ Uy bata, bakit ka umiiyak? Pinagtulungan ka na naman ba ng mga kalaro mong ungas?. Maliit ka kasi kaya sinasapak-sapak. Naka-blue ka pa naman, parang si Mar Roxas...

≈ Tahan na bata at pumapangit ang mukha. Huwag mo silang pansinin. Magmumukha ka lang kawawa. Kapag ikaw ay nasanay palagi kang luluha. Magiging iyakin, madrama at lalata-lata...

≈ Lumuluwa na yang mata mo. Puro sipon na yang damit mo. Hindi ka pa tumitigil dyan sa kaiiyak mo. Itigil na yang ungol mo at makilaro sa patintero...

≈ Bata ka pa, huwag mabalisa. Huwag problemahin kung talo ka nila. Hindi habang panahon na inaapak-apakan ka. Marami ka pang magagawa at dapat na makita...

≈ ↑ ≈

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento

Mag-subscribe sa: I-post ang Mga Komento (Atom)